Hverjum þjónar Séra Geir

Það væri fróðlegt að heyra Séra Geir eiga þessar samræður við Jesú. Ætli hann myndi leyfa Geir að hylma yfir með barnaníðingum á kostnað barnanna sem níðst er á?

Ég held að Geir hafi gleymt að lesa nokkra kafla þegar hann lærði um kristna trú. Trúnaður við brotamann getur aldrei verið ofar rétti barna í neyð. Það verður að hafa í huga að skriftir og skriftastóll er kerfi sem mennirnir hafa sjálfir komið á. Geir er því fastur í kerfi miðalda en gleymir hinni raunverulegu boðorði trúar þeirrar sem hann talar fyrir (eða telur sér trú um að hann sé að tala fyrir).

Það er bara engan veginn hægt að réttlæta það með trúboði að hylma yfir með kynferðisbrotamönnum.

Ríkari trúnaðarskylda samkvæmt lögum

Athugasemdir

[Guðbjörg Elín Heiðarsdóttir, 23.8.2010 kl. 11:08]

Hann séra Geir Waage þjónar minni fjölskyldu sem sóknarprestur í Reykholtsdal. Ég vildi óska að hann hefði verið trautsins verður á þeim tíma sem ég leitaði til hans sem sóknarbarns í minni sókn. Séra Geir Waage mun seint skilja hvaða merkingu orðið traust hefur.

[Óskar Guðmundsson, 23.8.2010 kl. 11:11]

Enda er hann æviráðinn svo að engu máli skiptir hversu mikið hann skítur á okkur hin.

Þetta sannar enn einu sinni algjöra þörf á aðskilnaði ríkis og kirkju. Þar yrðu þeir sem traustsins eru verðir eftir en skíturinn rynni beint út.

[Steinn Hafliðason, 23.8.2010 kl. 11:27]

Þess ber og að geta að þegar níðingur trúir presti fyrir níðingsverki sínu að þá er komið tvöfaldur trúnaður prests. Annars vegar trúnaður hans gagnvart níðingnum og hins vegar trúnaður gagnvart barni (eða öðrum) sem níðst er á. Það að halda því fram að trúnaður við níðinginn sé eina trúnaðarsambandið sem um ræðir er rangt.

[Jóhann Elíasson, 23.8.2010 kl. 13:04]

Ég þekki Geir ágætlega, hann er trúr sannfæringu sinni og heiðarlegri manni er sjálfsagt leitun að en svo mikið veit ég að ALDREI myndi hann koma til varnar brotamanni eða verja gjörðir þeirra að neinu leiti en hann telur að honum sé ekki heimilt að brjóta trúnað við þann sem leitar til hans í skjóli trúarinnar.  Um þá túlkun er ekki við hann að sakast heldur tel ég að yfirmaður kirkjunnar ( sem er biskup Íslands og svo er Dómsmálaráðherra yfir biskupi) hafi ekki sinnt starfskyldum sínum hvað varðar að setja kirkjunnar mönnum reglur í þessum málum.

[Steinn Hafliðason, 23.8.2010 kl. 13:38]

Ég efast ekki um að Geir sé trúr sannfæringu sinni. En mér finnst málflutningur hans bera það með sér að hann fylgi reglum mannana reglnanna vegna frekar en kristinni trú. Eða segð þú mér, er það kristin trú að prestur treysti á betrun þess sem níðist á barni bara vegna þess að hann má ekki brjóta trúnað? Hvað með trúnað við saklaust fórnarlamb sem engann hefur málsvarann meðan níðingurinn kemur sínu fram og presturinn biður á krikjugólfinu að hann snúist til betri vegar? Trúnaður er ekki bara milli tveggja aðila í slíku máli heldur milli þriggja, prestsins, gerandans og brotaþolans.

Geir getur verið trúr sinni sannfæringu ef hann velur að sleppa fórnarlambinu út úr þessu sambandi en er það siðferðilega rétt?